صنعت سنگ ساختمانی در ایران همواره ظرفیت های بالقوه خود را برای ایجاد شغل و کسب درآمد – و به تبع آن سودآوری ثابل قبول برای فعالان این عرصه – نشان داده است. شاید بتوان گفت از انجا که بسیاری از فعالیت های استخراج ، فرآوری و فروش سنگ ایران – داخلی و خارجی – توسط بخش خصوصی صورت گرفته ؛ لیکن بازار سنگ ایران در دهه های اخیر رونق داخلی و خارجی چشمگیری داشته است. اما همچون تمامی صنایع و کسب و کارهای امروزی، تجارت سنگ ساختمانی نیز متاثر از عوامل کلان و خرد متعددی است.
مولفه های مربوط به فضای کلان کسب و کار نظیر ثبت مالکیت ها ، پرداخت مالیات چالش های مربوط به تجارت بین المللی ، اخذ اعتبارات ، حمایت از سرمایه گذاران ، اجرای قراردادها و پرداخت دیون از یک سو و چالش بر سر مسائل خرد صنعت نظیر نحوه اعمال وظایف مدیریتی ، تجزیه و تحلیل بازار ، تجزیه و تحلیل رفتار مصرف کنندگان و کسب و کارهای مرتبط از سوی دیگر به پیچیدگی برای اشتغال در صنعت قدیمی افزوده است.
شاید بتوان گفت که اکثر صاحب نظران و فعالان این حوزه تمرکز خود را بر مقابله با آفت هایی نظیر : عدم استفاده از روش های مدرن و فناوری مناسب جهت تولید، سطوح پایین کارایی و اثر بخشی تکنولوژی ها در این صنعت و در نتیجه عدم بهره وری ، مقیاس تولید نامناسب ، شرایط خاص بازار داخلی ، متوسط قیمت ها ، تخمین ذخیره معادن و تنگناهای مالی، معطوف داشته اند؛ حال آنکه شاید با نگاهی ، اینبار جامع تر ، به راهبردهای مدیریت کسب و کار بتوان تا حد زیادی بر مشکلات و پیچیدگی های موجود فائق آمد.

علم مدیریت نیز همانند محیط اطراف ما مدام در حال تغییر و تحول است . از ابتدای شکل گیری نگرش های مدیریتی و ثبت یافته های متفکران این حوزه در دهه 1930 تاکنون بسیاری از نظریه ها و رویکردهای این رشته دستخوش تغییر شده و یا حتی کاملا منسوخ شده اند.
نظریات کلاسیک که بسیار نتیجه گرا بودند و تنها بر مقوله تولید توجه داشتند ، جای خود را به نظریات نئوکلاسیک دادند. البته دستاوردهای بزرگی نظیر " اصل تقسیم کار " ،  " تخصص گرایی " ، " مدیریت علمی "  و امثالهم ماحصل تلاش های خستگی ناپذیر دانشمندان عصر مدیریت کلاسیک است. اینها اصول و مبانی هستند که امروزه بسیاری از ما در کارخانجات و کارگاههای تولیدی خود به عنوان اصول بدیهی پذیرفته و به کار می بندیم. اما شاید جالب است بدانید که " آدام اسمیت " با ابداع اصل تقسیم کار توانست میزان تولید در یک کارخانه را تا دویست و چهل برابر افزایش دهد! این مثال خوبیست برای تجدید نظر نسبت به راهکارهای مدیریت علمی و البته به کار گیری علم مدیریت در کسب و کار و کارمان.
با گذشت زمان با قدرت گرفتن نهادهای اجتماعی و کارگری ، وم گذر از نظریات کلاسیک و تلفیق روابط انسانی با تئوری های کلاسیک بیش از پیش حس می شد. این پیوند در غالب نظریات نئوکلاسیک به پیکره علم مدیریت اضافه شد.مدیریت رفتار سازمانی " و توجه به عوامل انگیزشی در انسان، بار دیگر دنیای تولید کالا و خدمات را دگر گون کرده و به جلو برد.
کمکم مهندسان به یاری متفکران مدیریت آمدند و پای شاخصه های کمی را به دنیای صرفا کیفی مدیریت باز کردند. " پژوهش عملیاتی ". " مدل سازی ریاضی " و تئوری های صف " به جذابیت های مدیریت سازمانی و مدیریت تولید افزود.
در نهایت " نظریه سیستم ها" و نگرش سیستمی شاید بزرگترین انقلاب قرن پیش در زمینه علم مدیریت باشد. نظریه عمومی سیستم ها دید مدیران را نسبت به تمامی ارکان سازمان تغییر داد. بنابراین نظریه ، تمامی واحدهای یک سازمان مانند اجزای یک سیستم در نظر گرفته می شوند و هدف سیستم تنها زمانی به طور کامل تحقق می یابد که هر واحد وظایف خود را به درستی انجام دهد. در سطح بعدی ، هر واحد ، خود نیز می تواند  به عنوان یک سیستم در نظر گرفته شود ؛ اجزا کوچکتر آن شناسایی شده و برآورد شدن هدف واحد منوط به کارکرد بی عیب و نقص تمامی اجزا باشد.
هدف از اطناب و قرائت تاریخ این است که در هر مرحله ای که هستیم، سطح نگرش ودیدگاههای خود را به درستی شناسایی کرده و در جهت پیشرفت قدم برداریم. اگر امروزه هنوز بر طبق نظریات کلاسیک تولید می کنیم ، باید بدانیم دنیای از فرصت ها هر لحظه از کنارمان در گذر است. تقویت خلاقیت و به روز بودن تمامی عناصر انسانی می تواند متضمن موفقیت هر سازمانی در شرایط پیچیده و متلاطم امروزی باشد.
امروزه به روشنی می دانیم که یکی از علل اصلی انقراض دایناسورها بعد از برخورد شهاب سنگ غول آسا ، عدم توانایی گونه ها در تطبیق پذیری در با شرایط جدید این کره خاکی بوده است. شاید کمی زیاده روی به نظر برسد ، اما شهاب سنگ بزرگ تکنولوژیک و فرهنگی تقریبا بیش از دو دهه پیش به پیکره کسب و کار جهانی برخورد کرده است. در این میان سازمان های درآمد محور که به هر نحوی با فروش کالا و خدمات حیات خود را حفظ می کنند باید بسیار چابک و هوشمند نسبت به تغییرات محیط کسب و کارشان در سال های اخیر واکنش نشان دهند.
در چنین شرایطی تعریف صورت مساله برای برای تصمیم گیرندگان هر سازمان از اهمیت بالایی برخوردار است ؛ به این معنی   که : در شرایط کنونی سازمان ما کجاست ( وضع موجود) و به کجا باید برسد (وضع مطلوب ) ؟ تنها با شناخت فاصله میان وضعیت موجود و وضعیت مطلوب است که نقشه راه برای هر سازمانی مشخص و معین می شود. در غیر این صورت کسب و کارمان همانند کشتی بی ناخدا در میان دریایی پر تلاطم و مملو از ریسک ها و مخاطرات ، تنها با اراده امواج بزرگ محیط پیرامون و تصمیمات شهودی ملوانان هدایت می شود.

مقدار ضایعات یک خط تولید فقط نشان دهنده میزان محصولات معیوب آن خط نیست؛ بلکه شاخصی است بسیار مناسب که به طور شفاف می گوید تا چه حد در اجرای سیستم های مدیریت کیفیت موفق عمل کرده اید؟ ضایعات، محصولاتی هستند که عیوب به وجود آمده در آنها در حدی نیست که قابل اصلاح، تعمیر و بازگاری باشند. ضمنا محصولات با درجه کیفی پایین تر که ممکن است با قیمتی کمتر از بهای محصولات سالم به فروش رسد را جزء آمار ضایعات محسوب نمایید. این مورد شامل سورت سنگ نمیشود).
ضایعات نرخ =( معیوب محصولات متراژ  )/(شیفت تولیدی متراژ کل )×100
آسیب های ناشی از ایجاد ضایعات در شرکتهای تولیدی سنگ با فرآیندهای ساخت گوناگون، کاملا متفاوت می باشد، مثلا در یک کارگاه ریخته گری، ضایعات تولید شده با صرف هزینه ای اندک، دوباره قابل استفاده برای تولید محصول سالم می باشند. اما در فرآینا۔ تولید سنگ، اگر محصولی معیوب باشد، استفاده مجدد از آن حداقل در همان جایگاه امکان پذیر نخواهد بود. توجه داشته باشید: در حجم تولید بالا، مشابه شاخص ضایعات از شاخص (PPM ( Pert Per Million نیز می توان استفاده کرد. بدین صورت که متراژ محصولات معیوب و دارای عدم انطباق را تقسیم بر متراژ تولید کرده و حاصل را در عدد یک میلیون ضرب می کنیم. بدین صورت عددی به دست می آید که آن را PPM می گویند. یعنی متراژ محصول ضایعات شده در هر یک میلیون متر مربع. PPM شاخصی استاندارد و بین المللی است که امکان مقایسه با شرکت های سطح بالا و در کلاس جهانی را فراهم می آورد، البته با توجه به میانگین دورهای سطح تولید در کارگاه ها و کارخانجات سنگبری در کشورمان استفاده | از چین شاخص هایی چندان کاربرد ندارد.

این شاخص میزان بهره وری جزیی یکی از عوامل تولید یعنی نیروی انسانی را اندازه گیری کرده و در اختیار ما قرار می دهد. با محاسبه این شاخص می توانید دریابید که تا چه حد در به کار گیری کار آمد نیروی انسانی جهت تولید با کمیت بالا، موفق بوده اید.
تولید سرانه  =( شیفت تولیدی متراژ کل )/(تولید پرسنل تمامی(ساعات-نفر)کار میزان کل )×100



منظور از کل میزان کار تمامی پرسنل تولید، ساعات اضافه کاری نیز می باشد. برای تعیین نفر - ساعت کل، زمان های مرخصی، تاخير و غیبت نیز باید کسر گردد. همین طور ساعت توقف خط تولید و بیکاری پرسنل نیز از مجموع ساعت کاری باید کم شود؛ یعنی مجموع ساعت های کاری خالص تک تک پرسنل تولید باید محاسبه گردد. محاسبه و تحلیل این شاخص در مجموعه های تولیدی که از حالت کارگاهی (از نظر تعداد خطوط تولید و گوناگونی محصولات) خارج شده اند، ملاحظات خاص خود را دارد. در بعضی مواقع کاهش با افزایش این شاخص به علت نیرو بری کمتر یا بیشتر یک یا چند خط تولید خاص است. به هنگام تحلیل نزولی یا صعودی بودن نمودار به این مسئله دقت کافی را داشته باشید.

آیا استفاده از سنگ ساختمانی باعث تخریب محیط زیست است؟ متاسفانه وقتی با عموم مردم و حتی در اکثر مواقع، با خود دست اندرکاران صنعت سنگ صحبت می کنیم، متوجه ذهنیت های نادرست در صنعت سنگ ساختمانی می شویم که علیرغم اینکه به هیچ وجه صحت ندارند، کم کم به یک واقعیت پذیرفته شده، تبدیل شده اند. یکی از ذهنیت های غلط، موضوع برش سنگ توسط چینی ها بر روی کشتی های مخصوص است که متاسفانه این حرف بی پایه و اساس را بسیار زیاد می شنویم. به طوری که حتی آقای رئیس جمهور فعلی ایران در مناظرات ریاست جمهوری سال ۱۳۹۲ به این موضوع پرداخته اند و این نشان از عمق فاجعه دارد. در مجله دانش سنگ سال ۱۳۹۶ سعی کردیم که با ادله متقن ثابت کنیم که این موضوع به هیچ وجه واقعیت نداشته و با امکانات فعلی  اصلا امکانش نیست. شاید روزی به عنوان یک ایده قابل اجرا باشد. دومین ذهنیت غلطی که در شماره قبل به آن اشاره کردیم موضوع بسیار مهمی است که متاسفانه عمومیت پیدا کرده است حتی در بین مسئولین و معماران و بعضا خود دست اندرکاران صنعت سنگ. در شماره قبل تعریف کردیم که یک معمار بیان داشت که دوست ندارد در طراحی خود از سنگ استفاده کند چرا که عضو کمپین محافظت از محیط زیست است و معتقد است که استفاده از سنگ ساختمانی به آلودگی محیط زیست کمک می کند. در این مقاله و تا حد امکان، به این موضوع خواهیم پرداخت. البته تحقیق جامعی در این ارتباط در حال انجام است که نتایج آن به مرور در دسترس عموم قرار خواهد گرفت.

این شاخص برآیند سه فاکتور اساسی: زمان در دسترس بودن مع تجهیزات، میزان عملکرد تجهیزات و کیفیت محصول تولید شده ای می باشد. بدین ترتیب امکان مشارکت فراگیر تمامی واحدهای سازمان در تعیین اثر بخشی کلی تجهیزات فراهم می گردد. نحوه محاسبه این شاخص به شرح ذیل است :
تجهیزات بودن دسترس در نرخ=(تجهیزات کاری شیفت کل-توقعات کل جمع)/( تولید پرسنل تمامی (ساعات-نفر)کار میزان کل)

  تجهیزات عملکرد نرخ=(واقعی تولید میزان)/(تجهیزات تولید توان)

محصولات کیفیت نرخ =(سالم تولید میزان)/(تولید کل میزان )

همان طور که مشخص است، افزایش هر یک از این شاخص ها وابستگی مستقیم به عملکرد دپارتمان هایی نظیر تعمیرات و نگها۔ اری، کنترل کیفیت و استخراج دارد. پس بر اساس نظیریه عمومی سیستم ها برای بهبود عملکرد هر یک از این زیر مجموعه ها باید به طور جا۔ اگانه برنامه ریزی و اقدام شود.

شاخص های عمومی در بررسی عملکرد سیستم تولید تولیدی معدنی مورد مطالعه به طور خلاصه از نظر خواننده گذشته، مجددا باید اشاره کرد که تنها این شاخه ها نمی توانند به { عنوان مرجع برای تشخیص وضعیت موجود در هر کسب و کاری : (حتی سازمانهای مشابه) در نظر گرفته شوند؛ بلکه بایا۔ بنا به شوابط می و ملاحظات خاص هر شرکت به طور جداگانه و بومی سازی شده نسبت به شناسایی شاخص های کلیدی عملکرد برای هر بخش اقدام نمود. مثلا شاید ورود شاخص هایی نظیر "درصد ضایعات مواد اوليه"، "شاخص بهره وری عوامل جزیی تولید"، "شاخص بهره وری كل"، "درصد تحقق برنامه تولید"، "میانگین زمان تغییر خط توليد"، دوره گردش موجودی در فرآیندهای توليد" و. بتواند کمک شایانی در شناسایی جایگاه کنونی سازمان محسوب شود. از این رو توصیه می شود پس از شناسایی فرآیندهای اصلی شرکت، نسبت به تعیین وضعیت موجود اقدام نموده و سپس سطح مطلوب را برای هر یک از شاخص ها تعیین نماییم. سطح مطلوب با روش های زیادی قابل محاسبه است. باید در نظر داشت که دست بالا گرفتن سطوح مورد انتظار ممکن است فرآیند تغییر را دچار آفت نماید اگر انتظارات بیش از حد متناسب باشد، دسترسی به هدف مشکل خواهد بود، لذا ممکن است باعث عدم انگیزش در میان گروههای کاری گردد. پس بهتر است از روش های شهودی در تعیین اهداف استفاده نکرده و بلند پروازی های غیر بخردانه را از فرایند تغییر ور نگداریم. میزان هر یک از شاخص ها در دوران رونق تجارت و با بهبود درصدی و پلکانی هر شاخص شاید روش مناسب تری برای برنامه ریزی تغییر به حساب آید. در نهایت امید است تا تمامی صنعتگران و کارآفرینان این مرز و بوم با تکیه بر روش ها و فن آوری های نوین و متناسب با شرایط حرفه خود هر روز بیش از پیش در مسیر رشد و ترقی گام برداشته و رونق و برکت روزافزون دستاورد زحمات شان باشد.

منبع : دانش سنگ 
ضمیمه علمی نوزدهمین کتاب راهنمای سنگ ایران ، مهرماه 1397
نویسنده : طوفان آقا سلطان

تعریف مواد سازگار با محیط زیست:
"مواد سبز" به طور کلی به موادی گفته می شود که از منابع تجدیدپذیر و انرژی کارآمد به دست می آید و قابلیت برگشت به طبیعت را دارند و در انتهای زندگی خود زباله ی سمی ایجاد نمی کند. در این بخش به صورت گذرا به این خواهیم پرداخت که سنگ ساختمانی یک ماده سبز و دوستدار محیط زیست محسوب می شود.
1- تولید گاز CO2:
در فرآیند تولید مصالح ساختمانی: جداولی وجود دارد که به سادگی نشان می دهد که برای تولید ۱ میلی متر بتن صد برابر انرژی، نسبت به تولید ۱ میلی متر سنگ ساختمانی مورد نیاز است و در این مورد سنگ ساختمانی نسبت به فولاد و بتن بسیار پاک تر است.
2- قابلیت بازیافت:
سنگ ساختمانی به عنوان یک ماده صد در صد قابل برگشت شناخته می شود که چرا که کاملا از جنس طبیعت است و کاملا قابلیت برگشت به طبیعت را نیز دارد، مثل چوب و مواد نفتی سوخته نمی شود و به هوا نمی رود.
3- منابع بی پایان سنگ:
چنانچه بشر با همین سرعت به مصرف چوب به عنوان کاغذ و. بپردازد تا ۴۰ سال آینده دیگر تمامی جنگل ها نابود خواهند شد. همه ما می دانیم که منابع نفتی بشر حداکثر تا ۱۰۰ سال آینده دیگر تمام خواهد شد و این منابع رو به اتمام است. مساحت خشکیهای زمین ۱۴۹ میلیون کیلومتر مربع و مساحت بخش های آبی زمین ۳۶۱ میلیون کیلومتر مربع است، متوسط ضخامت پوسته زمین در خشکی تقریبا ۴۵ کیلومتر و در زیر دریا ۷٫۵ کیلومتر می باشد. در نتیجه حدودا حجمی معادل ۹ میلیارد متر مکعب از سنگ در اختیار بشر ساکن روی کره زمین خواهد بود. میزان استخراج سنگ خام براساس داده های موسسه تحقیقات زمین شناسی امریکا در سال ۲۰۰۷، ۱٫۳۹ میلیون تن بوده است به عبارتی چنین به دست می آید که به طور متوسط و برای هرحجم ۰٫۵۳ کیلومتر مکعبی از سنگ ۲٫۶ تن در هر متر مکعب سنگ قابل دسترسی است. با توجه به رویه فعلی استخراج فرض بر این است که ۹۵ درصد از پوسته زمین قابلیت استخراج سنگ ساختمانی را ندارد و می توان چنین نتیجه گرفت که برای ۸۵۰ میلیون سال می توان به استخراج سنگ پرداخت، البته باید توجه نمود که در این مدت ۸۵۰ میلیون ساله باز هم به طور طبیعی سنگ جدید در حال ساخت خواهد بود. چوب و منابع طبیعی دیگر در اثر سوخت، نه تنها از بین می روند بلکه ایجاد دود و آلودگی هم می کنند. اضافه کنم که از آنجا که منبع اصلی سنگ های ساختمانی مواد آذرین است تا آن موقع با فعالیت های زمین همین مقدار هم جایگزین می شود. علاوه بر آن، این مقدار مصرف هم از بین نرفته و به چرخه تولید بر می گردد.
۴- طول عمر سنگ
برای اینکه دی اکسید کربن کمتری تولید کنیم هر چقدر طول عمر ساختمان ها بیشتر باشد به هدف خود نزدیک تر شده ایم. ساختمانی را تصور کنید که در عمر ۱۰۰ ساله ی خود چند بار باید رنگ شود و یا سیم کشی و لوله کشی آن عوض شود ولی درباره سنگ آن، اگر درست انتخاب و اجرا شده باشد، مادامی که ساختمان برپاست، سنگ آن هم پابرجاست. به طور مثال از بنای معروف تخت جمشید فقط سنگ های آن باقی مانده است. البته این موضوع نیازمند انتخاب درست و اجرای صحیح و تعمیر و نگهداری به موقع آن است. سنگ همان طور که مشخص است دارای طول عمر، زیبایی و ماندنی است. برخلاف چوب، سنگ که در حملات ات، موریانه ها و یا جوندگان فاسد شدنش بسیار کم است.
هر یک از موارد بالا به طور دقیق قابل بسط و بررسی است. ولی به طور کلی چون سنگ یک ماده طبیعی و تقریبا با منابع نامحدود و تجدید پذیر، سخت و مقاوم و با دوام، قابلیت استفاده در کاربردهای متنوع، پایداری با طول عمر بالا را داراست و همچنین دارای معدن و به طور مداوم در حال تولید مجدد، امکان مراقبت و نگهداری و دارای زیبایی است، بنابراین یک ماده دوستدار محیط زیست محسوب شده و نسبت به بسیاری از مصالح دیگر که در حال حاضر به طور گسترده ایی در ساختمان ها در حال استفاده هستند، بهتر و مناسب تر است. به قولی شاید سنگ همان طور که یکی از اولین مصالح ساختمانی بشر باشد، آخرین هم باشد و یا به تعبیر زیبایی: سنگ همانند دیواری سخت در مقابل تخریب محیط زیست ایستاده است.
جا دارد که معماران و سازندگان و دوستداران محیط زیست با نگاه مهربان تری به این موهبت الهی بنگرند و قدر آن را همگی بیش از پیش بدانیم.
سنگ طبیعی ، مادر سازنده ساختمان های سبز است.

اکثر مردم وقتی صحبت از آلودگی محیط زیست می شود فقط به آب و هوا و زمین فکر می کنند در حالی که در تعریف آلاينده موضوعی فراتر از این سه دسته است و هریک از آلایندگی ها تعاریف خاص خود را دارند
1-آلایندگی زمین
پند کی زمین بیشتر در تخریب س طح آن اتفاق می افتد که ناشی از سو استفاده از منابع و وضع نادرست زباله است. برای نمونه الاینده های زمین می توان به موارد ذیل اشاره کرد: - زباله هایی که در جاده ها یافت می شود و یا به صورت غیرقانونی در محیط زیست تخلیه می شوند.

این آلودگی ها به زیستگاه طبیعی حیوانات آسیب زده و به آنها صدمه ایجاد می کند و باعث جنگل زدایی و آسیب به منابع طبیعی می شود. همانطور که میدانید صنعت سنگ صرفا در این مورد و به خاطر استفاده از منابع معدنی به نوعی باعث برهم خوردن فیزیکی محیط زیست می شود که آن هم با قوانینی، قابل جلوگیری است کما اینکه این اتفاق در بسیاری از کشورهای توسعه یافته افتاده است. چرا که معادن سنگ هرگونه انفجاری ممنوع است و هیچ آلایندگی شیمیایی در معدن وجود ندارد.
2-آلایندگی آب :
هر گونه صدمه به آبهای زیرزمینی، جاری، دریاچه که وارد شود، آلودگی آب محسوب می شود. به طور مثال: فاضلاب خام که به دریاچه ها می ریزد یا زباله های صنعتی آلوده که به آبهای زیرزمینی می ریزندیانت تشعشعات یا حوادث هسته ایی و آزادسازی غیر قانونی مواد یا فرآوردها در آب، همچنین آلودگی بیولوژیکی مثل رشد باکتری ها و آب هرز کشاورزی که نزدیک منابع اصلی آب است. همانطور که می دانیم صنعت سنگ در اکثریت قریب به اتفاق، هیچ آلایندگی برای آب ندارد و کار تقریبا به صورت ارگانیک در حال انجام است. در معادن که مشخص است و در کارخانه ها هم سیستم جمع آوری آب و تسویه و فیلترینگ اجازه نمی دهد که این فرآیند باعث آلایندگی آب شود و اگر در موارد بسیار کمی وجود داشته باشد با قوانین بسیار ساده ای قابل پیشگیری است.

3-آلودگی هوا:
بنابر تعریف، آلودگی هوا توسط دود و گازهای مضر بوجود می آیا۔ که عمدتا شامل اکسیدها و کربن و نیتروژن است و بعضا بوی بد.
به طور مثال :
دود ناشی از اگزوز وسائل نقلیه .
سوزاندن سوخت های فسیلی مانند ذغال سنگ، نفت با گاز .
مضرات ناشی از ایجاد گاز خاموش از رنگ و محصولات پلاستیک و غیره.
نشست اشعه یا حوادث هسته ایی:
باز هم در معادن سنگ صرفا دود فقط توسط ماشین آلات سنگین ایجاد می شود که نسبت به بقیه ی صنایع و فرآیند، می توان عنوان نمود هیچگونه آلایندگی هوا ندارد و در کارخانه ها هم عملا همین مقدار هم آلایندگی نیست و اکثر دستگاه ها برقی است و دودزا نیست.

۴- آلودگی نوری: 
این نوع آلودگی در تعاریف دقيق آلایندگی وجود دارد که باعث می شود تا امکان دید آسمان و ستاره وجود نداشته باشد و به دلیل نور نامناسبی است که استفاده می شود و مثال هایی مانند: چراغهای خیابان ها که در تمامی طول شب روشن هستند که مسلما صنعت سنگ در آن نقشی ندارد و به آن نمی پردازیم.

۵- آلودگی صوتی:
به هرگونه صدای بلند که باعث آزار و صدمه دیدن انسان و حیوان شود، آلودگی صوتی می گویند مانند صدای هواپیما، هلکوپتر، موتور و وسایل نقلیه، مسابقات ورزشی و. معادن سنگ در حد صدای ماشین های سنگین دارای این آلودگی هستند ولی چون اکثرا دور از مناطق شهری و روستایی هستند، قطعا به اندازه ی آلودگی صوتی یک شهر قابل مقایسه نیستند. از سوی دیگر کارخانه ها اكثر در بیرون از شهر و داخل شهرکهای صنعتی هستند و صدایشان در اکثر مواقع به بیرون از کارخانه هم نمی رساند و به طور نسبی در این مورد جزو آلاینده های مهم به حساب نمی آیند. به طور کل آلودگی های حرارتی به سبب فعالیت های بشر افزایش
۶- آلاینده های حرارتی :
یافته است. مثلا: آب دریاچه گرم تر شده چونکه از سردی آب برای خنک کردن تجهیزات کارخانه استفاده شده است و بعد آب گرم به دریاچه بازگردانده شده است. استفاده زیاد از بتن و وسائل نقلیه در شهرها، انرژی زیاد گرمایی هدر رفته از منازل باعث ایجاد آلودگی حرارتی می شود. مسلما صنعت سنگ در کارخانه و معدن هیچ چیزی بیش از یک زندگی معمولی شهری آلودگی حرارتی ندارد.
7- آلودگی بصری:
به هرگونه تخریب چشم انداز (منظره) که باعث غیر جذاب شدن آن شود، آلودگی بصری گفته می شود. مثلا آسمانخراش ها که چشم اندازهای طبیعی را پوشانده است. کنده کاری بر روی درختها و سنگ ها، بیلبوردهای تبلیغاتی، زباله ده : خانه های رها شده و یا حیاط های پر از زباله از جمله آلودگی های بصری هستند. مثلا "پت براوون" در این باره می گوید چرا اگر کسی یک بسته سیگار خالی را از خودرویش بیرون پرتاب می کند جریمه شود ولی اگر کسی یک بیلبورد را در معرض دید دیگران قرار می دهد پاداش می گیرد؟
این نشان دهنده اهمیت موضوع آلودگی بصری است در این مورد قطعا معادن متروکه و فعال ایجاد کننده آلودگی بصری هستند که می توان بر ایشان راه حلی درست یافت و همان طور که در کشورهای توسعه یافته این موضوع در حد امکان حل شده است و نیازمند تغییر فرهنگ و قوانین است و ذات صنعت سنگ مشکلی ندارد. با این مقدمه کلی به سراغ خود سنگ ساختمانی می رویم و به مقداری به جزئیات می پردازیم اصلی ترین معضل فعلی تغییرات آب و هوایی کره زمین مشکل تولید گازهای گلخانه ایی به خصوص CO2 است که بیش از ۷۰ درصد تولید دی اکسید کربن، توسط صنعت ساختمان اتفاق می افتد. اکثر ت های فعلی در جهت کاهش تولید CO2 است. این مطلب به حدی مهم است که به طور سیستماتیک گفته می شود بهترین ها کسی است که ساختمان نسازد و فقط باغبان باشد. در معماری بحث بسیار مهمی شکل گرفته به نام "معماری زیروکربن Zero Carbon Building". گفته می شود که در آینده ساختمانها همانند لوازم برقی فعلی که برچسب انرژی دارند برچسب کربن خواهند داشت و برای هر ساختمان میزان گاز کربن، محاسبه خواهد شد. این مبحث در دنیا استانداردهایی را شکل داده است که نشان LEED در امریکا و بحث معماری زیروکربن در اهمیت این موضوع و ساخت پروژه های پایدار و دوستدار محیط زیست در همین مسیر است.
البته این دو موضوع خود مباحث دقیقی دارد که در آینده به آن ها خواهیم پرداخت، ولی در حد همین مقاله خواهیم دید که صنعت سنگ یکی از بهترین صنایع در بین مصالح ساختمانی و صنعت ساخت و ساز است

سیستم خلقت به نوعی برنامه ریزی شده است که در اثر گردش صحیح و به جای خود ایستم مواظبت کافی و لازم را از طبیعت خواهد کرد و اکثر تخریب ها در اثر زیاده روی ها و استفاده های نا به جاو دخالتهای غیر عادلانه از منابع به وجود می آید. در حالتی که تعادل ایستم به هم به بخورد بعضا کارهای بسیار معمول مثل هرگونه ساخت و ساز و رفت و آمدی، به یک عامل تخریب محیط زیست تبدیل می شود. آنچه که مسلم است در چنین حالتی هرگونه حرکتی که در آن انرژی مصرف شود و هرگونه جا به جایی، تخریب محیط زیست محسوب می شود.

در حال حاضر موضوع محیط زیست و تغییرات آب و هوایی تبدیل به معضل و مشکل شده است زیرا تقریبا همه صنایع، همه ساخت و سازها و همه حمل ها به نوعی تخریب محیط زیست محسوب می شود، چرا که در همه آنها به نوعی آلایندگی حسنی کم و در دی سوخت ماشین آلات و ایجاد گاز 2()) وجود دارد و کره زمین فعلی ظرفیت بیشتری برای پایداری در مقابل این حجم تولید آلاینده ها را ندارد راه حل منطقی و موجود برای حفظ روند کلی زندگی و ساخت و ساز و جا به جایی ها و در عین حال لااقل حفظ وضعیت و حرکت به سوی محیط زیست بهتر در دنیا، در سه مرحله ابتدایی و برنامه ریزی و استانداردسازی است.
۱- در قدم اول می بایست آلاینده ها مشخص شود.
۲- میزان آلایندگی هر صنعت برحسب فاکتورهای آلایندگی مشخص شود.
٣- همه صنایع و همه فعالیت های بشر برحسب نوع آلایندگی از بیشترین آلایندگی به کمترین آلایندگی دسته بندی شود.
بعد از انجام این سه مرحله، اصلی ترین گردهمایی های محیط زیستی و قوانین پر این موضوع متمرکز است که باید بر آن فعالیت ها و صنایعی که بیشترین میزان آلایندگی را دارد، قوانین بازدارنده از جنس عدم حمایت، منع ادامه فعالیت، استاندارهای سختگیرانه رو به بهبود، مالیات های سنگین و وضع کرد و بر فعالیت ها و صنایعی که کمترین میزان آلایندگی را دارد قوانین حمایتی، وام های حمایتی، تشویق های متنوع، معافیت های مالیاتی فراوان و به طور كل ت های تشویقی قرارداد حال با توجه به مطالب ارائه شده، خواهیم دید که صنعت سنگ به دلائل مختلف جزو صنایعی است که کمترین میزان آلایندگی را ایجاد می کند و بجاست که از طرف مردم و معماران به عنوان یک صنعت پاک و دوستدار محیط زیست شناخته شود و مورد حمایت قرار گیرد.

همه ما می دانیم که ایران یکی از 5 کشورمهم صنعت سنگ دنیا از لحاظ تنوع،معادن سنگ،میزان تولید و مصرف سنگ در صنعت ساختمان هستیم.ولی هرگز نمایشگاهی در خور و در شان صنعت سنگ نداشته ایم.اکثر تولید کنندگان و معدن داران،نمایشگاه های داخلی را فرصتی مغتنم نمی دانند و در آن مشارکت جدی و فعال ندارند.
از آنطرف ضعف فکر،برنامه ریزی و اجرا، از سرتاسر عموم نمایشگها های سنگ ما مشخص است و معمولا یک نمایشگاه سنگ ضعیف در بعد داخلی و فقط با اسم بین المللی داریم در حالیکه می دانیم یک نمایشگاه منظم و با برنامه و قوی می تواند کمک حال جدی صنعت سنگ باشد.
همه ما باید تلاش کنیم که نمایشگاهی به معنای واقعی بین المللی و در تراز صنعت سنگ ایران برگزار گردد.
ابتدا می بایست درباره اهدافمان از برگزاری نمایشگاه سنگ شروع کنیم.
اگر بخواهیم نمایشگاه سنگ بین المللی داشته باشیم باید یکبار دیگر مرور کنیم که باید اهدافمان چه باشد؟
اهداف برگزاری نمایشگاه سنگ بین المللی در ایران:

هدف از بررسی و تدوین اهداف یک نمایشگاه این است که بتوانیم در نهایت با داشتن فاکتورهای مشخصی موفقیت و یا عدم موفقیت یک نمایشگاه را بررسی کنیم.چرا که گروههای مختلف شرکت کننده در یک نمایشگاه سنگ قطعا اهداف متفاوتی را در نظر دارند و نمایشگاهی موفق است که بتواند اهداف ارکان مختلف خود را محقق سازد.
برای رسیدن به هریک از این اهداف مشخصا نیاز جدی به برنامه ریزی و زمان کافی و منظم داریم.مشخص است که یکی از دلایل عدم موفقیت نمایشگاههای سنگ ایران نداشتن مولفهای موفقیت است و قطعا برنامه ریزی می بایست حداقل 3 ساله باشد.
یکی از دلایل عدم شرکت کارخانه های معتبر در نمایشگاههای تخصصی عدم ارتباط با مصرف کننده نهائی است.البته مقایسه بین نمایشگاههای عمومی(مثل صنعت ساختمان)و نکایشگاه تخصصی گره ای از کار باز نمی کند ولی خوب است که برای جلب این دسته از تولید کنندگان برنامه ای تدارک دیده شود که مصرف کنندگان نهائی هم جذب نمایشگاه شوند.
البته مشخص است که یک نمایشگاه تخصصی موفق برای صنف سنگ سیار بهتر از یک نمایشگاه عمومی خواهد بود.در یک نمایشگاه عمومی مثل صنعت ساختمان اهداف بازدید کنندگان بسیار گسترده است.در این نمایشگاهها هر نوع کالائی عرضه می شود.تجربه نشان داده است که بازدید کنندگان معمولا متخصص نیستند در این مواقع غرفه دار و باز دید کننده نقاط اشتراک کمتری با هم دارند که این مطلب باعث سخت تر شدن موضوع فروش و بازاریابی خواهد شد و در نهایت درصد موفقیت را کاهش خواهد داد.
ولی در یک نمایشگاه تخصصی سنگ اکثر غرفه در ارتباط با سنگ خواهند بود و کالاهای ارائه شده با موضوع ارتباط دارند .در این نمایشگاهها بازدید کننده ها عمدتا با نگاه تخصصی بهتری از سنگ وارد می شوند به همین دلیل تفاهم و نقاط مشترک بیشتری با غرفه داران دارند نتیجتا به موفقیت بیشتر نمایشگاه کمک شایانی خواهد کرد.