چرا صنعت سنگ

تعریف مواد سازگار با محیط زیست:
"مواد سبز" به طور کلی به موادی گفته می شود که از منابع تجدیدپذیر و انرژی کارآمد به دست می آید و قابلیت برگشت به طبیعت را دارند و در انتهای زندگی خود زباله ی سمی ایجاد نمی کند. در این بخش به صورت گذرا به این خواهیم پرداخت که سنگ ساختمانی یک ماده سبز و دوستدار محیط زیست محسوب می شود.
1- تولید گاز CO2:
در فرآیند تولید مصالح ساختمانی: جداولی وجود دارد که به سادگی نشان می دهد که برای تولید ۱ میلی متر بتن صد برابر انرژی، نسبت به تولید ۱ میلی متر سنگ ساختمانی مورد نیاز است و در این مورد سنگ ساختمانی نسبت به فولاد و بتن بسیار پاک تر است.
2- قابلیت بازیافت:
سنگ ساختمانی به عنوان یک ماده صد در صد قابل برگشت شناخته می شود که چرا که کاملا از جنس طبیعت است و کاملا قابلیت برگشت به طبیعت را نیز دارد، مثل چوب و مواد نفتی سوخته نمی شود و به هوا نمی رود.
3- منابع بی پایان سنگ:
چنانچه بشر با همین سرعت به مصرف چوب به عنوان کاغذ و. بپردازد تا ۴۰ سال آینده دیگر تمامی جنگل ها نابود خواهند شد. همه ما می دانیم که منابع نفتی بشر حداکثر تا ۱۰۰ سال آینده دیگر تمام خواهد شد و این منابع رو به اتمام است. مساحت خشکیهای زمین ۱۴۹ میلیون کیلومتر مربع و مساحت بخش های آبی زمین ۳۶۱ میلیون کیلومتر مربع است، متوسط ضخامت پوسته زمین در خشکی تقریبا ۴۵ کیلومتر و در زیر دریا ۷٫۵ کیلومتر می باشد. در نتیجه حدودا حجمی معادل ۹ میلیارد متر مکعب از سنگ در اختیار بشر ساکن روی کره زمین خواهد بود. میزان استخراج سنگ خام براساس داده های موسسه تحقیقات زمین شناسی امریکا در سال ۲۰۰۷، ۱٫۳۹ میلیون تن بوده است به عبارتی چنین به دست می آید که به طور متوسط و برای هرحجم ۰٫۵۳ کیلومتر مکعبی از سنگ ۲٫۶ تن در هر متر مکعب سنگ قابل دسترسی است. با توجه به رویه فعلی استخراج فرض بر این است که ۹۵ درصد از پوسته زمین قابلیت استخراج سنگ ساختمانی را ندارد و می توان چنین نتیجه گرفت که برای ۸۵۰ میلیون سال می توان به استخراج سنگ پرداخت، البته باید توجه نمود که در این مدت ۸۵۰ میلیون ساله باز هم به طور طبیعی سنگ جدید در حال ساخت خواهد بود. چوب و منابع طبیعی دیگر در اثر سوخت، نه تنها از بین می روند بلکه ایجاد دود و آلودگی هم می کنند. اضافه کنم که از آنجا که منبع اصلی سنگ های ساختمانی مواد آذرین است تا آن موقع با فعالیت های زمین همین مقدار هم جایگزین می شود. علاوه بر آن، این مقدار مصرف هم از بین نرفته و به چرخه تولید بر می گردد.
۴- طول عمر سنگ
برای اینکه دی اکسید کربن کمتری تولید کنیم هر چقدر طول عمر ساختمان ها بیشتر باشد به هدف خود نزدیک تر شده ایم. ساختمانی را تصور کنید که در عمر ۱۰۰ ساله ی خود چند بار باید رنگ شود و یا سیم کشی و لوله کشی آن عوض شود ولی درباره سنگ آن، اگر درست انتخاب و اجرا شده باشد، مادامی که ساختمان برپاست، سنگ آن هم پابرجاست. به طور مثال از بنای معروف تخت جمشید فقط سنگ های آن باقی مانده است. البته این موضوع نیازمند انتخاب درست و اجرای صحیح و تعمیر و نگهداری به موقع آن است. سنگ همان طور که مشخص است دارای طول عمر، زیبایی و ماندنی است. برخلاف چوب، سنگ که در حملات ات، موریانه ها و یا جوندگان فاسد شدنش بسیار کم است.
هر یک از موارد بالا به طور دقیق قابل بسط و بررسی است. ولی به طور کلی چون سنگ یک ماده طبیعی و تقریبا با منابع نامحدود و تجدید پذیر، سخت و مقاوم و با دوام، قابلیت استفاده در کاربردهای متنوع، پایداری با طول عمر بالا را داراست و همچنین دارای معدن و به طور مداوم در حال تولید مجدد، امکان مراقبت و نگهداری و دارای زیبایی است، بنابراین یک ماده دوستدار محیط زیست محسوب شده و نسبت به بسیاری از مصالح دیگر که در حال حاضر به طور گسترده ایی در ساختمان ها در حال استفاده هستند، بهتر و مناسب تر است. به قولی شاید سنگ همان طور که یکی از اولین مصالح ساختمانی بشر باشد، آخرین هم باشد و یا به تعبیر زیبایی: سنگ همانند دیواری سخت در مقابل تخریب محیط زیست ایستاده است.
جا دارد که معماران و سازندگان و دوستداران محیط زیست با نگاه مهربان تری به این موهبت الهی بنگرند و قدر آن را همگی بیش از پیش بدانیم.
سنگ طبیعی ، مادر سازنده ساختمان های سبز است.