آلایندگی محیط زیست

سیستم خلقت به نوعی برنامه ریزی شده است که در اثر گردش صحیح و به جای خود ایستم مواظبت کافی و لازم را از طبیعت خواهد کرد و اکثر تخریب ها در اثر زیاده روی ها و استفاده های نا به جاو دخالتهای غیر عادلانه از منابع به وجود می آید. در حالتی که تعادل ایستم به هم به بخورد بعضا کارهای بسیار معمول مثل هرگونه ساخت و ساز و رفت و آمدی، به یک عامل تخریب محیط زیست تبدیل می شود. آنچه که مسلم است در چنین حالتی هرگونه حرکتی که در آن انرژی مصرف شود و هرگونه جا به جایی، تخریب محیط زیست محسوب می شود.

در حال حاضر موضوع محیط زیست و تغییرات آب و هوایی تبدیل به معضل و مشکل شده است زیرا تقریبا همه صنایع، همه ساخت و سازها و همه حمل ها به نوعی تخریب محیط زیست محسوب می شود، چرا که در همه آنها به نوعی آلایندگی حسنی کم و در دی سوخت ماشین آلات و ایجاد گاز 2()) وجود دارد و کره زمین فعلی ظرفیت بیشتری برای پایداری در مقابل این حجم تولید آلاینده ها را ندارد راه حل منطقی و موجود برای حفظ روند کلی زندگی و ساخت و ساز و جا به جایی ها و در عین حال لااقل حفظ وضعیت و حرکت به سوی محیط زیست بهتر در دنیا، در سه مرحله ابتدایی و برنامه ریزی و استانداردسازی است.
۱- در قدم اول می بایست آلاینده ها مشخص شود.
۲- میزان آلایندگی هر صنعت برحسب فاکتورهای آلایندگی مشخص شود.
٣- همه صنایع و همه فعالیت های بشر برحسب نوع آلایندگی از بیشترین آلایندگی به کمترین آلایندگی دسته بندی شود.
بعد از انجام این سه مرحله، اصلی ترین گردهمایی های محیط زیستی و قوانین پر این موضوع متمرکز است که باید بر آن فعالیت ها و صنایعی که بیشترین میزان آلایندگی را دارد، قوانین بازدارنده از جنس عدم حمایت، منع ادامه فعالیت، استاندارهای سختگیرانه رو به بهبود، مالیات های سنگین و وضع کرد و بر فعالیت ها و صنایعی که کمترین میزان آلایندگی را دارد قوانین حمایتی، وام های حمایتی، تشویق های متنوع، معافیت های مالیاتی فراوان و به طور كل ت های تشویقی قرارداد حال با توجه به مطالب ارائه شده، خواهیم دید که صنعت سنگ به دلائل مختلف جزو صنایعی است که کمترین میزان آلایندگی را ایجاد می کند و بجاست که از طرف مردم و معماران به عنوان یک صنعت پاک و دوستدار محیط زیست شناخته شود و مورد حمایت قرار گیرد.